Maandagavond, de dag dat de scholen zijn begonnen. Op het jeugdjournaal zien we dat er scholen in NL zijn die de rode loper uitleggen en een ballonnen haag hebben geregeld. Feest, muziek, véél geluid. Ik zie onze kids kijken; huh? Een rode loper? Waarom?!
Vorige week zijn de scholen weer begonnen. In Noorwegen én in het zuiden van Nederland waar wij vandaan komen. Ik ben altijd blij aan het einde van de vakantie; eindelijk weer rust en regelmaat in zicht!
Ritme. Als iets hier anders is dan NL, dan is het wel het dagelijkse ritme en de manier waarop ermee omgegaan wordt. De schooldag begint 8.30u: 10 minuten voor school start op de fiets springen is genoeg. Geen verkeer onderweg, op een paar wandelaars na. Noren houden van wandelen en in de auto wordt rustig gereden: voorrang geven, 5 meter voor een zebrapad stoppen is normaal, geen gehaast op de weg.
Beleefd gedrag.
Bij de start van het schooljaar gaan de kinderen zelf naar school; op het schoolplein nagenoeg geen ouders die meegaan of uitzwaaien, alleen bij de eerste jaars: kids gaan hier met 6 jaar voor het eerst naar school.
Tot met 5 jaar is het enkel en alleen: spelen. Zelfstandig. Geen educatief programma, geen vermaak. In weer en wind.
In Noorwegen doet men niet aan opsmuk.
Hier geen slingers en ballonnen om de kids welkom te heten. Je komt gewoon na 8 (!) weken vakantie weer naar school, alleen en je pakt de draad op waar je hem achter gelaten hebt.
Afscheid van school gaat idem: in alle rust, een dankwoordje, een roos voor de kids die school verlaten, een kaart en een liedje. Dat is het wel zo’n beetje na 6 jaar school.
Hier geen kleine prinsjes of prinsesjes die opgehemeld worden. Doe maar normaal en steek vooral niet aan de bovenkant uit.
‘Lunsjen’ gebeurt vanaf 11.00 ’s morgens en een werkdag afronden doe je rond 16.00u waarna je ‘middag’ gaat eten: je avondeten rond 16.30u
Eenvoud, rust en stabiliteit is wat het land kenmerkt. Dat zie je natuurlijk terug in de natuur; het land bestaat uit een mega rotsblok. Hoe solide en rotsvast wil je het hebben. De cultuur is op deze peilers gebouwd.
Alles is ' rolig' - rustig -. In de supermarkt geen muziekjes (hoe fijn!!) nauwelijks rinkelende karren door andere materialen en het is simpelweg veel minder druk met mensen. Hier geen zaterdag- of parkeerstress.
In het zwembad één omkleedruimte en open douches; na het zwemmen trek je in die ruimte je badkleding uit, spoelt je af in je nakie en kleed je in de gezamenlijke ruimte aan. Lekker simpel. Geen gedoe met gepriegel in nauwe hokjes. Op deze manier leert men dat een lijf ook maar een lijf is. Wel zo gezond voor de persoonlijke ontwikkeling van kinderen jongeren. Überhaupt dus geen hokjesdenken op deze manier. Erg verfrissend. Net als die duik in het fjord na de sauna, maar dat is een ander verhaal ;)
Is het dan allemaal beter dan Nederland?
Natuurlijk niet. Er zijn zoveel meer nuances die maken of iets prettig of minder prettig voelt.
School hier voelt voor onze kinderen als saai en eentonig. Want ook in het onderwijs is de boventoon; rolig, normaal, rust, geen gekkigheid, geen uitschieters.
Dat betekent zelfs in op de ungdumsskole- het v.o. voor 13-16 jarigen- dat het rooster uit hoofdzakelijk theoretische vakken bestaat en dat er weinig tijd voor creativiteit is.
Het blijft ingewikkeld.
De balans kan vlot doorslaan van rustig naar saai. Van ‘gezellig’ naar teveel. Al is het toch echt wel fijn om soms eens flink de slingers op te hangen.
De kunst is te denken in kleur. De wereld is niet zwart - wit. Hier overigens wel heel veel grijstinten als we het over het weer hebben, maar dat is een ander item ;)
Wat ik uit deze ervaring leer? Take your time, keep calm, dan breekt het lijntje niet. En die stabiele rots? Ook die slijt, want uiteindelijk zorgt water voor beweging.
Comments